Column | Töntje Sliver bestookte vanaf de kansel, die naar de lokale toog bleek te zijn getransporteerd, zijn ongewillige toehoorders. Ze dachten niet mee en zeker niet groots en groter! Hij had hen natuurlijk niet verteld dat het ook een oplossing voor de gehele provincie moest zijn. Iedereen de lusten, alleen de gemeente hier de lasten, maar t.z.t. zit Töntje toch wel in het Maastrichtse paradijs. Of wie weet zelfs groter… Töntje maakte gebruik van het door het CDA, zijn partij, gehanteerde principe “Hou ze de worst voor, maar wel de voorkant want de achterkant komt vanzelf.” In het verleden was dat toch maar mooi gelukt met de opgeklopte bouwplannen die maar duurden en duurden voor de bevolking en toen door de POL methodiek met zo’n 60% werden geschrapt. Weg waren de niet gewenste bouwplannen. Zo ook met het voorbereidingsbesluit in Siebengewald want de gemeente had toch plannen daar, haha. Beschermde wel mooi eventjes Mosaïque. Het “Shoppingcentrum voor een dagje winkelen” van Bergen met geweldige Architectuur en een toren om van te smullen, helaas bleek nogal wat oppervlakte daarvan niet verhuurbaar en was je er binnen 5 minuten doorheen. Toestaan van geitenvergunningen en stimulering van het buitengebied terwijl heel Nederland argwaan had en het verbood! Volgens Töntje kon het oorzakelijk verband tussen Q-koorts en gezondheid toch niet worden aangetoond, ondanks een wetenschappelijk rapport. Ook de bevolking mee laten denken over de Maaswerken en zodoende het hun plannetjes laten zijn, maar uiteraard anders laten uitwerken als schuld van Rijkswaterstaat. De Maasduinen moesten groter worden dan de Veluwe, toeristische hotspot numero uno enz. enz.  

Töntje Sliver had nu een deal gesloten met bevriende CDA partijgenoot Gradje Shoppingmans om van de meest verlieslijdende grond in de provincie af te komen, maar dan moest hij het wel helemaal pakken. Dus moest het groter en grootst. Van Neutraal naar Onafhankelijk dan maar en doorschakelen. Die discussie was al over de toog gegaan en relatief snel verslonden. Door nieuwe drankjes en oude wijn verpakt met de nodige aandacht en inspraak had hij de ongewillige toehoorders er toch bij weten te betrekken, alhoewel de meesten met de rug naar de toog gingen staan. Maar goed, mocht hij voor het hekje komen dan zou dat toch wel overtuigend zijn dat Töntje zijn best had gedaan. Even snel een transactie erdoor jassen tussen de soep en de piepers, maar wel de grootste inzake grondtransacties voor de gehele provincie. Töntje lag op schema met zijn werk in de Gemeente. Voor de financiering moest Töntje toch over de gemeentegrenzen heen gaan kijken en open kaart spelen bij de andere makkers van het publieke bestel, want zonder stroom doen zij niet mee! Maar het moest dan ook wel weer groter en groots. Het gepeupel aan de toog werd toch wel een beetje lastig en ongeduldig en er kwamen wat lastige vragen binnen. Gewoon negeren, dacht Töntje en vertellen wat je wilt vertellen, maar niet antwoorden. Het leek of, gezien de vragen, het gepeupel al te lang aan de toog had gestaan volgens Töntje. De Groene gedachte werd omarmd maar het werd toch als “vuls te GROOT” voor Bergen beschouwd. SDE subsidies werden voor 20 jaar doorgetrokken terwijl iedereen verwacht dat die er over 2 jaar af gaan of beduidend worden verminderd gezien het grote nieuwe aanbod van duurzame stroom in den Lande. “Töntje, dan worre wej onze duure stroom toch nie mer kwiet?” vertelde men aan de toog en “hoe verdiene wej un duur investering van zun 200 miljoen ooit nog trug?” Een ander stelde dat we dan wel weer heel veel grond hadden voor nieuwe plannetjes die we dan groots konden benutten. “Waarom onderzoeken we niet meer en vooral goedkopere alternatieven zoals: – Actieve Water Hydrogen generators, EKOGEA update kits op Biovergisters, Luchtconditionering van o.a. Rioolwaterzuiveringsinstallaties e.d., waterstoftoepassingen en door de VVD bepleitte kleinere kernreactoren o.a.”

Töntje stond paf en wilde snelheid behouden. Hij werd geholpen door de Hollandse Kastelein die zijn projectje  in de Crisis en herstelwet noemde. Daardoor hoefde Töntje niet meer naar de mensen aan de toog te luisteren maar kon hij snel verder en doorpakken. Democratie werd eventjes aan de kant geschoven. Totdat daar iemand zij: “Töntje, weet je dat het Hof van Justitie van de EU op 25 juni 2020 een uitspraak heeft gedaan over de toepassing van SMB richtlijn 2001/42/EU. Het Europees Hof bevestigt dat windmolenparken naar Europees recht vallen onder de SMB RL 2001/42/EU waarin

ook de VN Verdragen van Aarhus en Espo zijn geïncorporeerd. Het arrest van 25 juni 2020 bevestigt tevens dat de Klimaatrichtlijnen 2018/1999/EU en 2018/2001//EU waarin de Parijse Klimaatakkoorden zijn verwerkt dwingend vastleggen dat alle voorafgaande milieurichtlijnen van de EU in acht genomen moeten worden. Het EU Hof zegt dat windmolenparken die in strijd met deze richtlijnen zijn besloten en ook die aangelegd worden onwettig zijn in België. Het Unierecht geldt voor alle lidstaten. Ook voor Nederland dus. In het EU milieurecht vallen windmolenparken en ook zonneweides onder de milieurichtlijnen. Het staat dus onomstotelijk vast dat de SMB richtlijn 2001/42/EU door de lidstaten – en dus ook de lagere overheden – moet worden nagevolgd.”

“Dus Töntje, is de besluitvorming omtrent Energielandschap Wells Meer dan niet in strijd met de EU richtlijnen en moeten we dit niet als de donder stilleggen en conform die besluitvormingsprocedure vorm gaan geven?” Het werd stil aan de Toog. Dat was andere praat en men vergewiste zichzelf wie die slimmerik was die daar zo praatte. Oh, zij er één, dat is iemand van Dorpsbelangen, die heeft wel verder gekeken dan alleen naar de beschikbare stukken. Een ander stelde, “die denkt nog groter dan Töntje.” Töntje wie is now grutter de gemeente, de provincie, het Rijk of de Europese Unie? Haha Dink toch us gruts Töntje.”

Töntje droop af en vroeg aan de kastelein “wat heeft die dorpsbelangen gast wel niet gedronken?” en de kastelein antwoordde droog “een energiedrankje!”

Patrick Robben

Dorpsbelangen Bergen Limburg

Bron: Maasduinen Centraal